Siyah Düştü Hayallere

Güneş göz alıcı kızıllığından mahrum bugün
Itır kokuları gelmiyor begonyaların
Serçelerin sesi cılız ve titrek
Evlerin bacalarından matem tütüyor sanki
Tabiat erguvani elbisesinden soyunmuş
Herşey mat ve siyah bugün


Ne oldu sinemde gülen güneşe
Hangi dağda arz'a yükseldi çığlıklar
Hangi yamaçta susturuldu şarkılar
Hangi şehirde çiğnendi andlar


Birşey söyleyin,
Birşey söyleyin bulutlar
Sessizliklerle bırakmayın beni
Suskunluklarım son demine gelmişken
Merhamet edip çığlıklara boğun beni
Bedbin bakmayın bana, çatmayın çehrenizi
Ben zaten üşüyorum
Bir iyilik edip örtün üstümü
Kondurun yanağıma ;
Delinmiş ceplerinizde sakladığınız pembelerinizi


Tam da yeni bir kalp seferi başlıyor demiştim
Yeşil bir tren götürecekti beni hayallerime
Mavilerle dans edecektim
Pembelerle fotoğraf çekilip
Koyacaktım kırmızıyla turuncunun buluştuğu çerçeveme
Sarıdan gülen güneşler çizip
Fecr'de yıldızların kaybolmasını seyredecektim


Hayallerimde hiç siyaha yer vermedim oysa
Şimdi nereden çıktı bu siyahlar, griler
Nereden çıktı şu başsız süvariler
Yoksa hayallerimi çalmaya
Sevmelerimi örselemeye mi geldiler ?
Kalbimi kırbaç yarasından tanınmaz hale getirip
Tuzlu suya basmaya mı geldiler ?


Eğer öyle ise ;
Gülücüklerimi destelemek istiyorum bir bebeğin kundağına
Rüyalarımı emanet ediyorum sevmesini bilen insanlara
Hayallerimi ise sana veriyorum bahar
En güzel sen bakarsın onlara
Benim için onları doya doya öp kokla,
Yanlarına da o çok sevdikleri çiçeği koymayı unutma !.