Siyah Mürekkep

şişemde kıpkırmızı bir mürekkep
siyahı koyvereli, mektupların rengi değişti
ilkin geceydin, yıldızlar da aynı renkti
damlaya damlaya, içimde her şey sabaha erdi

sen varsın ya da yoksun ne çıkar?
kırmızı mürekkeple yazılmış mektuplarım var
resmi yerler kabul etmese de gerçekliğini
tükenmez sevdalarla mühürlü ba/harlarım var

ben en güzel mektuplarımı
yüreğimi alıp bir akşam elime
sana yazdım

henüz söylenmemiş sözlerimi
bir güle dönüp en güzel renklerimi
yaprak yaprak aşka saldım

döküldükçe çoğaldım sende
kısalttım ömrünü talihsizliğin
sen desenli fistanımı giydim belime
ümitsizlik leke süremedi tenime
o bir çift gözü ç/aldığım gün
kör bir aşk misafir oldu evime

ben en acı yemekleri
yutkunması imkansız sofralarda
adın için yedim

t/aşındı yüreğim, aşındırdı yüreğini
zamanla sensizliği de sevdim
aşk böyle bir şeydi işte
henüz fethedilememiş
bir kalenin dibinde
surları kemirmekti

hani bir taraf hep yenik olsa da
zaferlerden ümidini kesmemekti

şişemde mosmor bir mürekkep
insanlar sevmeyi unuttuğundan beri
aşkların rengi değişti

kanım çekiliyor bak yavaş yavaş
aşkın üstüne gitmenin önemi yok artık
aşk kimine zafer, kimine göre yenilgi
ben onun için yüreğimi verdim

bu sana ilk ve son mektubum
bir yüreği vardı, aşka vuruldu merhumun