Siyah ve Beyaz

Yanımda bir demlik çayım,

Beş paket sigaram...

Çok deme yetmez bile hasretine.

Gözlerimde, gönlümde,

İliğimde, kemiğimde

Uğuldayan fırtınaların...

Ben diyeyim Aldebaran,

Sen de Mizar...

Ve beyaz mimoza yüzünün,

Yüzyıllara yazılacak,

Sade ve heybetli ihtişamı.

Yavuz'un kılıcı ve tahtı gibi...

Ve o simanın,

Kararmış, hasta,

Yaşlı ve yatalak kalbime getirdiği

Sımsıcak aşk zemherileri,

Ve kupkuru tufanlar,

Çökmüş vücudumda kopan fırtınalar,

Kasırgalar, zelzeleler...

Ve irkilme üstüne irkilmeler,

Tir tir titremeler...

Dışımda naif ve ince,

Bir gül yaprağından sızan,

Çiğ damlası gibi...

Lakin içimde,

Yetmiş Kızıl Kıyamet'in

Büyük zelzelesi...

Kalbimin gelip gırtlağıma yapıştığı,

Ciğerimin oluk oluk burnumdan aktığı,

Dehşetli ve olağanüstü bir kıyamet...

Ve her kıyamet gibi titremede,

On adım ölüme yaklaşan ben...

Üşüyen yağmurlarda ıslanıp da

Cayır cayır yanarken,

Sensizlikten,

Hasretinden,

İt gibi titreyen ben...

Nasıl hissedeceğini şaşırmış ben...

Ve sen,

Sadece sen,,,

İliğimin kemiğimin
Herşeyin, herşeyimin,
Mühür üstüne muhür,
Kılit üstüne kilit,
Kapkara aşk olmasına vesile,
Ve vesile olmana dahi,
Çökmüş, feri gitmiş,
Ve sanki boynuna kalın
Kızıl bir ilmek geçirilmiş,
Kaderine boyun eğmiş,
Saçları kahveyi çalan bir siyah,
Ve mühürlenmiş akibetine boyun eğmiş
İdamlık mahkuma tepeden bakar gibi,
Umudunu yitirmiş o gözlerimle
Ve herşeyimle sana tekrar tekrar
Gürül gürül aşık olan ben...

Ne son ne ilk bu hissediş...
Bu siyahlık,
Bu karanlık,
Bu fütursuzluğun dahi
Fütursuzluk sınırını aşmış,
Ve son raddenin,
Son sınırın dahi
Ne olduğunu unutmuş,
Dünya misali,
En dibini görse
Öbür kutuptan çıkacak
Tekrar tekrar en dibi görüp
Dünya üzerine bir aşk kilimi
Örtecek,
Bu Cins-i Uzfur
Bu Cins-i Ukda
Simsiyah aşk...

05.16