Sıyrıl Bu Boşluğun Prömiyerinden

Kibar bir fahişenin pazarlığındaydı hayat dediğin,
Sefilin uç noktasından hallice bazen.
Ve uzun sürmesi hayattı mütamadiyen, unutma;
Üç beş güne sığdırılmış
Ve ömür adı verilmiş sade bir fragman bu...
Ölen ölsün ne çare,
Giden,kalan,seven,sevmeyen hepsi bir olsun.
Yalnızca gülerken yaş gelsin gözlerinden,
Ki gerisi teferruattan seçmeler heybemde...
Optimal ruh halin istediğince faal sende,
Durduğunca nüfuz eder hayat iliklerine,
Koştuğunca; üç güne kattığın anlamla,
Anlam katarsın filarmonik sessizliğine.
Demem o ki sebep yok üzülmeye;
Hiç kimse muhtaç değil bir başka meleğe.
Ve geçiştirilebilir hertürlü hengâme,
İstediğince koşabildiğince yine...