Siz Hiç Sevdiğinizi Kaybettiniz mi
Siz hiç sevdiğiniz birini kaybettiniz mi ?
Bir çiçek gibi günden güne soldu mu gözünüzün önünde
Bir soluk için döktüğü teri gördünüz mü
O bal akan ağzından hırıltılarını dinlediniz mi
Çare olmak için çırpınıp ve bir gece çaresiz kalıp o güzel merhametli kalbinin atık
Atmayacağı gerçeğini yüzünüze çarptı mı?
Size sarılamayacağı öpemeyeceği gülmeyeceğini hissetiniz mi?
Buz gibi yüzüne ellerinizle dokunup
Her seferinde beyaz elbisesini açıp son bir kez daha görmek istediniz mi?
Nefesiyle sıcacık elleriyle sizi saran birinin
Buz kesmiş ayaklarını ısıtmaya çalıştınız mı?
Evinizi ev yapan çatınızı çatı yapan herkesi bir arada tutabilmek için
Çırpınan birini kaybettiğiniz de bayramlar kandiller anlamını yitirdi mi?
Zamanla geçecek dediler peki geçti mi ?
Eksikliği yeri hep bomboş geçmiyor işte
Onu koyduğun o yere hayata dair umutları, çocukluğunu
içindeki kuşların bir kısmını da koyuyorsun kürek kürek kıyafetleri resimleri
bir başınıza kalıyorsunuz sanki çırılçıplak aldınız mı?
Öyle bir hiçlik ki öyle bir yokluk ki tarifi yok
Eskiden mezarlık olarak andığınız yere giderken
Mezarlık demiyorsunuz artık onun yanına gidiyorum oluyor
Anneme gidiyorum oluyor yuvan çatın orası oluveriyor
İki kürek atsan alacak gibisin oradan ama imanın elvermiyor
Özlüyorsun özlerken bir an bile unutmaktan da korkuyorsun onu
Ya unutursam bir gün kokusu giderse burnumdan diye
En sevdiğin çiçeklerden daha güzel kokar onun kokusunda sifa vardır
Başını yasladığın göğsü en büyük antidepresan dır sıcaklığı huzur verir
Ve küçücük bir kelimede, oturduğu o koltukta televizyonda bir dizide
Ansızın yokluğu gelir gelir de oturur tam orta yerinize
Taş olur düğüm olur yutsan yutamazsın
Bu zaman kadar yaşadığın tüm özlem hissi anlamını yitirir
Çünkü onun özlemi çok başkadır iliğinde kemiğinde hissedersin
En acısı da gitsen gidemezsin ararsın bulamazsın sadece yanarsın
İçin bir yangın yeri kül olur yel olursun
Değerli şair Cemal Süreyya'nın ''Sizin Hiç Babanız Öldü Mü' şiiri geldi bir an aklıma. Zordur kaybetmeler,lakin katlanmak ve hayata sarılmak adına nedenlerimiz olsun dileklerimle. Fevzi bey kutlarım yazınızı. Sağlıcakla...