Siz Kendinizi Bilirsiniz...

Tutmayın beni! Şiirim geldi...
Neyse, bırakın artık... Gitti!
Hatta mümkünse yalnız bırakın,
Ne zaman siz olsanız burda kaçıyorlar!
Bırakın ya salıverin beni,
Kalabalıklar içinde yalnızım
Olmasın şiirlerim...
Ben zaten yalnızım diyebileyim...

Dünya malını neyleyim,
Siz tapın paraya ben gideyim...
Zikrinizi bozarım belki de
Kusura bakmayın size cenabetim!
Aslında size biraz daha renk gösterip
En iyisi eyleyeyim...
...
Hele... Böyle mi hoşunuza gidiyor?
Değil mi ne güzel oluyor...
Hay maşallah size!
Bana da eyvallah!
Nereye mi?
Gülersiniz cevap versem...
Ha ha ha... Üç kelimelik kahkaha!
Siz bilirsiniz sizi... Hem de en iyi...
Paraya tapılmayan,
İnsana vurulmayan bir yere...
Dostluğun dostluk,
Sevginin mert,
Aşkın yürekli olduğu yere!
Gülersiniz demiştim...
Yok değil mi öyle bir yer.
Olmaz tabi!
Çünkü sizin her yer...!
Hey gidi kan emiciler...
Ama gidiyorum gene de,
Şimdi ben güleceğim size...
Nereye gideceksin yok ki öyle bir yer diye,
Siz gülersiniz ya bana bir de...
...
Nerde biliyor musun nerde?
Yaklaş yaklaş söyleyeyim...
...
Bende !