Sızı

ilkbaharı yeni devirmiştik henüz
bir fasıllık yaz ardından
hazana dayandık

biz oradaydık...

çocukların sarı yaprak izlerinde
garip bir hışırtı gibi
içsel seslerimiz vardı
ve
yalın ayaklı...

öykündük önce
sonra öyküleştik
şiir şiir olmaktı hevesimiz

'ama biz sınıfta kaldık...'

ılıman düşlerimiz
ayaza düştü
üşüdük...

birlikte bu mevsime düştük...

şimdi kızılyıldızı
bulutları
hava durumlarını dinliyoruz
bizim şehirlerimizden söz etsin diye...

kapalı bir yağmura düşmüş kentlerimiz

ağlamaktayız...

biliyor musun,

mışlı hikayeler gibi
gökten üç elma beklemekteyiz
biri bana biri sana

biri ise çoktan çürümüş...

işte sızıların ardından
şakaklarımıza düşmüş bir ağrının
şifasını aramaktayız

kim bilir belki de son duraktayız...