Sızı

ben çoğul iklimlerin faydasız cümlelerinde kayboluyor
yaldızlı sanmaların caiz olmayan suskunluğunda terk olunuyordum

körpe paragraflar sunuyordu kaldırımlar önüme
çarpık noktalama işaretleri
sokağın içinde bulunduğu kirli kentleri
ayrı bir bahar havasında can buluyor
camımı tıklatan güvercine an hak veriyordu

zira yollar boyu çınar gölgesi
kademe kademe
sıcak günlerin hatırına gölgesini sallarken
kulağa hoş gelen nağmeler acı veriyordu

neredeydi
saatinde yerinde olmayan yelkovan?

neredeydi
çift dakikaların ikiz aynası?

sadece s/es verilen masalların evvel zamanında
tekerleme timsali
okunaklı türkülü öykü
yetim kalan hayali dosta kalıyor
serabında soyutluk geziyor
yedi sebepsiz mutlakasında yapılamayanlar kol geziyordu

biçimsiz sayfaların ilhamı eksik yazılarında
şiirlerinde
okunaksız senaryolarında
bitmesi istenmeyen sonlar başlatılıyordu

engin denizlerin üzerinde ay ışığı süzülürken
uçsuz bucaksız ormanların ağaçlarının dallarında bir serçe öterken
bizim evin penceresinin önündeki saksının yamacında
bir benlik sen dolaşıyordu
ya da öylece duruyordu

köşedeki fotoğrafçı acele şipşak edip
edebiyatın sonsuz coğrafyasını tarihe kazımaya çalışıyordu
hesabı yetmiyordu belki matematik için
ama ölçüsünü tam tutturuyordu
ki tam zamanıydı bu

ne çok zamanında dedim
halbuki ne çok zamansızdın
ve en çokta içimdeki sızıydın

bir redif gördüm uzakta, kafiyesi yanında yok

anladım
bir yazımlık geçmişin vardı

şimdi yazdım
ve
bitti
bendeki hayatın...



24.07.12