Şizofölüm

Karanlıkların aydınlığı
savruluyor geceye
ölüm kol geziyor yanıbaşımda
ölüyorum
ama doğuyorumda senli yaşama
bunu anlayamıyor evrimsizler


Umut bir cinayet kadının saçlarında
kaküle dönüşüyor
binlerce umudum oluyor her telin
sevdayı bir adımlık yaşıyorum
yaşamın sonsuzluğunda
adım oluyor sonsuz
sonsuzluk oluyor yüzün
yüzün oluyor ölüm
ölüm yaşam

Gülyüzünde sevdayı yaşıyorum
gülüyorum ağlarken
işte buna çıldırıyor evrimsizler
şizofren koymuşlar zulama
içiyorum kana kan
kan pınara dönüşüyor
sevda ölüme
ölüm gülyüzüne
gülyüzüne düşüyor saçların
umudu emiyorum her bir zerrende

Kendimsizliğin yoğun hazzını yaşıyorum
seni beni katmıyorum bize
bölmüyorum senliğe benliğe
yaşamın usta çıraklığında
atımın terkine şizofren yazıyorum
yazı şiire dönüyor
şiir umuda
umut saçlarına
saçın yüzüne
yüzün ölüme
ölüm yaşama...