Şizofreni

Hatırlıyorum da...
Zaman ve mekan kavramları silinmişti hayatımdan o gün,
Ne nerede olduğum; ne de saatin kaç olduğu önemliydi artık...
Çünkü yer ve zaman anlamsızdı sen aklımdan kalbime ince ince batarken,
İşte o gün...
Aşık olduğum gündü.

Düşünüyorum da...
Düşünmek ne kadar da karmaşıklaştırıyor hayatı.
Radyoda güzel bir şarkı çaldığında,
Sevdiği birini kaybettiğinde,
Yeni bir şiire başlarken ya da,
Ve aynı şiirin sonunda...
Niçin gözleri dolar ki insanın?
Sen geldiğinden aklıma...
Niçin dolar ki gözlerim?
Niçin "sen" gelir ki insanın aklına?..

Düşündüm de...
İnsanın bütün sevenleri varken de yalnızdır...
Eğer onun sevdiği yoksa yanında yalnızdır.
Sen yoksun yanımda,
Ben yalnızım, ben yalnızım...
Hiç olmayacaksın yanımda,
Hep yalnızım...

Düşünüyordum da...
Bazen düşünmek zarar verir insana...
Ama yine de düşünür.
Yine de düşünüyorum...
Bazen anlayamaz insan,
Bazen en başındayken anlar,
Ben bu şiirin sonunda anlıyorum.
Hayır, işte bütün mesele bu:
Olman ya da olmaman...