Şizofreni

Kurtulamıyorum bu yokluktan.
Zaman bir kağnı sanki.
Ümüğümü sıkıyor her saniye.

Çıkamıyorum bu labirentten,
Beni yine, ben kovalıyor.
Dört duvar ruhumun köşeleri sanki,
Hangisine çarpsam diğeriyle karşılaşıyorum.

Yalnızlığım gururla beni izliyor bir yerlerden.
Hissediyorum.
Sığınıyorum bir köşeye,
Kapımdan gelen bir ben var.

Bu ben miyim?
Burası neresi?
Neden yalnızım?
Yeter artık yeter.

Gözlerim kamaşıyor,
Bir ışık ki sanki sonsuzluk,
Beni içine çekiyor,
Ve artık acımıyor.