Sobe

bir saklambacın ortasında kaybettim çocukluğumu
o söğüt dibinde
(yukarıda gök gürlüyordu)
küçücük parmaklarımı
yapıştırıp gözlerime...


bu yüzdendir
hep ebe kalmışlığım hayata

uzun kara yolculuklarımda
ıslak lambaların altındaki
silik gölgelerdiniz siz
kenar semt otellerinin rutubetli koridorlarında
yanımdan geçen karartılar
sizdiniz
gün batımları
orta kat balkonlarında
göz göze gelmekten kaçınıp
ölüm türküleri fısıldadığımız...siz
siz hiç sobelemediniz



bir saklambacın ortasında kaybettim
çocukluğumu
o söğüt dibinde
(yukarıda gök gürlüyordu)

annelerimiz
taze sağılmış süt pişiriyorlardı akşama
akşam oluyordu