Sobe

Değimli ki artık düştü yüreğine.
Değimli ki artık dilin söyledi.
Değimli ki artık gözlerinde perdelendi.
Onu duyup
Onu yaşarsın.
Varlığın bütünleşmiştir onunla...
Geceleri rüyalarını süsleyen
Sabahları avuçladığın su
Balkonda yüzünü yalayan esinti
İçinde dolaşan odur artık...
Gülümsediğinde..
O böyle demişti..!
Ağladığında..
O istemezdi dersin...
Denizin enginliğinde
Dipsiz boşluklar oluştuğunda içinde
Onu ararsın kıyıda, köşede
Kapatıp gözlerini saymaya başlarsın
Bir,iki,üç......Elma dersem çık
Armut dersem çıkma..
Çocuksu mutluluklar yayılır yüzüne....
.....Ve SOBE.!
Ellerini uzatır..
Tutsun... Bırakmasın... Sarılsın istersin...
Ellerin havada asılı kaldığında
Evcilik oyununun en heyecanlı yerinde
Bebeği elinden alınmış bir çocuk gibi
Üzgün, mutsuz, isyankâr
Basarsın çığlığı..
Hayırrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr...