Soğuk Mevsimler Yüreğimde
Gidiyorsun ..
Bütün soğuk mevsimleri yüreğimde bırakarak ..
Üşümek ; artık seni seni hatırlamak olacak .
Seni hatırlamak ..
Düşünmek yerine artık hatırlanacaksın sevgili ..
Gözlerin bana bakmayacak ve ben olmayacağım gülüşünün sebebi .
Başkası boğulacak maviliklerinde .
Seni özlemekte güzel seni sevmek kadar ..
Bakışlarının kaçıncı kurbanı olduğumu bilmezken ,
Dönülmeyecek bir hasrete eğiliyor şimdi acılarım ..
Yağmur yağıyor dışarıda ..
Kirli yürekleri temizlemeye çalışıyor kendince ..
Bende ağlıyorum yağmurlar gibi ;
Senin yüreğine de tesir eder mi ?
Yalnızlıklar biriktireceğim sana .
Her biri nur topu gibi ,
Büyük sancılarla doğurulmuş ..
Ve geceyi örtü yapacağım üzerlerine ,
Uzun sürecek olan kışında ölmesinler diye ..
Bu şehir boğuk , bu şehir ıssız , bu şehir soğuk ..
Üşüyorum ve ''üşümek'' diyorum sevgili ;
Hiç bu kadar anlamlı olabilir miydi ?
Gitmelerin kokusuna sürtünen içim,
gün ışığı gülüşünün sebebi...
Gizlenir bekleyiş,
yağmur yağar dokundukça hüzün,
taşların altına saklanır sancılar...
Onaramazsın sorularla bir şehri,
Üşüyorum,
yıldızlar yapışıyor kirpiklerime!
Kutluyorum değerli yüreğinizi Kevser hanım. Sevgi ve saygılarımı sunuyorum