Soğuk Odalar

Yazgıma giydirdiğim kefeni

ellerimle parçalamadan az biraz öncesiydi

Teneşirde paklayıp düşüncelerimi

İki başı mamur bağladım

bende kalanları

Düşmenin zarafetini

Üşümenin her haline dolamıştım

Soğuk odalara kilitledim

az biraz sonrasında

Bilirsin

İnsan

düşer

bazen

Rüyalarda dolaştım bir müddet

Seninle hep aynı noktada

Karşılaşmalarımız vardı

Hayat koymuştum adını

Evleri saran huzuru bilir misin

Camdaki tüllerin

bahar rüzgarlarıyla sallanışı gibiydin

Yüreğime

tadını ve kokusunu hiç bilmediğim

polenler taşımıştın günlerce

Soğuk odalarda uyuttuğum

düşlerim vardı

düşüşlerim

Yüreğin kalburüstü haliydi duygularım

Başka nasıl yaşardı insan

Kendi ölümünü yıkayan bir gassalken

Bilirsin

düşer

toprağa ansızın

insan

düşer

Soğuk odalardan sonsuzluğa

Nasıl havalanacaktım

Ve nasıl yazacaktım 

dirilişimi

Bilirsin işte

Kendi öyküsüyle

Büyür insan