Söğüt Ağacı

Taç giydirmişler
Çanaksız dünyaya
Ne çıtırtı ne bir ses
Arzuhalden uzak
Deli olmuş veliler
Şeyh diyorlar zengine

Dört duvar dilim
Söğüt gibi gözlerim
Onlarca renk
Çürüyor en derinde
İçimde halklar
Ülke sayıklıyor uykular

Eyvallah olmuşuz
Keramet bekler halimiz
İki cihanda hayın
Alemi devranda aciz
Sebeb koşuyor nefesimiz
Yüzümüz yüzsüz
İrfan soruyor sözümüz

Dört duvar dilim
Çocuklar gibi sesim
Asmışlar sazımızı
Pir Sultan Abdal içim