Sokak Çocuğu

Hayallerini kaybetmiş bir çocuk gibiyim
Ağlıyorum bir kaldırımda
Elma Şekerim elimden alınmış
Oyunlar oynadığım park yıkılmış
Ben güneş görmeyen bir çocuğum
8 Yaşında çıktım sokaklara
Aileme ekmek götürebilmek için
Cam sildim ışıklarda
Kimi zaman mendil sattım
Kimi zaman dilendim
Ama benliğimi hiç kaybetmedim
Hor gördü arkadaşlarım
Çoğu zaman toplumdan dışlandım
Sessizce bir köşede ağladım
Şimdi 18 yaşındayım
Hayatımın baharındayım
Unutulmayacak en güzel çağlarım
Ama birşey var ki
"BEN ÇOCUKLUĞUMU HİÇ YAŞAMADIM"