Sokak Çocukları

sokak çocukları

sokak çocukları geceye yaslandılar
karanlığı örttüler üzerlerine
yıldızlardan bir parça ateş düştü
elleriyle tuttular,ayaklarına sürdüler...

sokak çocukları geceye yaslandılar
karanlığı örttüler üzerlerine
omuz omuza verdiler,saf saf dizildiler
birer birer yumuldu hepsinin gözleri...

sokak çoçukları geceye yaslandılar
karanlığı örttüler üzerlerine
jilet gibi keskin ve hoyrat esip geçti rüzgar
derya gibi aktı,birden bire yağmur
yıkılacak gibi oldu sanki taş köprü...

sokak çocukları geceye yaslandılar
karanlığı örttüler üzerlerine
küçük yusufçuğun bölündü bir ara uykusu
acı acı inledi,zangır zangır titredi
alaca dumanları gördü sonra,basmane hanelerinde
anne anne dedi,baba baba...

sokak çocukları geceye yaslandılar
karanlığı örttüler üzerlerine
şafak patladı,ve nihayet şark titredi
salıverdi saçlarını güneş,dağıttı ufuklara
mavilendi artık derya gibi,beyaz bulutların arkası

bıkkın bir gün başlamıştı ne yazık...
bıkkın bir gün başlamıştı sokak çocuklarına
kimi si hiç uyumamıştı dünden
kimisi de hiç uyanmamak istedi belki
sokak çocukları,geceye yaslandılar
geceye yaslandılar, karanlığı örttüler üzerlerine...

17 Eylül 2010 24 şiiri var.
Yorumlar (1)
  • 14 yıl önce

    harikasın arkadaşım konu yerinde ve anlatım güzel..........

    sen güzel yazıyorsun soner..

    sevgimle kal arkadaşım

    sokak çocukları geceye yaslandılar karanlığı örttüler üzerlerine şafak patladı,ve nihayet şark titredi salıverdi saçlarını güneş,dağıttı ufuklara mavilendi artık derya gibi,beyaz bulutların arkası