Sokak Kedisi

Boş sokaklar ardında sahipsiz bir sokak kedisi
Patilerini ıslak asfalta basa basa üşütüyor...
Şafağa sökmek için zifiri karanlık bir havada
Rüzgârla uçuşan çöp kâğıtlar içinde
Yürüyor midesi guruldayan sokak kedisi.

Sıcak bir yünü çok gördüler sana
İdare ediyorsun insan artıklarıyla
Bembeyaz tüylerinin üzerine konmuş
Pis çamur siyahlığı
Yakışmamış mavi gözlerine kedicik...

Şefkat uğramaz senin gezdiğin sokağa
Ve bir yumuşak elle tutup gövdenden
Asla kucaklamaz seni sıcak penyesine insanoğlu
Yazık ki acımasızlık vaktidir
Çocukların tekmelerine siper olur gövden
Oyun sandıkları için...

Ağlayamaz patileri kanamış kedi
Çöplere göz dikip dağıtır hırs ile
Kararan bir yalnızlığa kafa tutar her gece
Nerde görseler sokak kedisini
İlişir suratına küfürler sinsice
Ölse daha iyidir bu sokakta
Ama ölemez sokak kedisi
Çünkü ekmek götürmelidir
Mart ayıyla gelen çocuklarına...