Sokaklar Sus Pus Artık

Kapandı tüm kapılar sokaklar sus pus artık
Kör karanlık bir gece şehrin üstüne çöktü
Kimsesiz bir kaç çocuk üstleri yırtık pırtık
Sanki koca dünyada sığınacak yer yoktu

Evlerin ışıkları söndü arka arkaya
Razı idi çocuklar eski bir barakaya
Yoktu ne bir mağara ne de oyuk bir kaya
Sarıldılar sıkıca halleri yürek büktü

Şehirde ne sokaklar ne meydanlar ün verir
Kader mutluluğu bir derdi bin öğün verir
Kimbilir belki şaşar bir kaç mutlu gün verir
Bir tabak yemek için bu gözler çok yaş döktü

Sıcacık odasında kestane patlatanlar
Hergün değişik giyip komşuyu çatlatanlar
Hiç haberiniz var mı büyük büyük atanlar
Bir nebze sıcak için bu çocuklar ne çekti

NİL der ki el uzatıp hemen birlik olalım
Nerde sevgiye muhtaç çocuk varsa bulalım
Kayıtsız kalmayalım manevi haz alalım
İnsanlık balık gibi vallahi baştan koktu