Sokaktakiler

İstanbul'un üstünü beyaz karlar kapladı
Sokakta kalanlara buzdan oklar sapladı
Ne hayatlar kayboldu bu daracık sokakta
Donmuş bir ceset bulduk kaldırımda
Kimseler düşünmedi kimsesizleri
Ne yer ne içerler nerde yatarlar diye
Vermediler sizlere değer
Verdikleri kadar kediye
Burası değil sizin ikametgah yeriniz
İki gün oteliniz olsun spor salonu
Kaldırımlar size kucak açan eviniz
Karlar eridiğinde tutun sokak yolunu
Kameralar gelince anlatın hikayeyi
Son şansınız bu sizin yalvarın ekranlara
Beklide bulursunuz terk eden bir anneyi
Kimseler görünmüyor ne gelen var ne giden
İşte gelmedi yine yıllar önce terk eden
Saklayın umudunuzu bir daha gelen kışa
Sokağın işi hep bu sürüyor sizi yokuşa