Soku Döğer Ağ Elleri Kinalim

Kınalı elleri, soku döğüyor.
Anam bana, başkasını öğüyor.
Şu başıma, mart karları yağıyor.
Ben nasıl geçeyim, elâ gözlümden.

Almış kirmanı da, bostana varmış.
Yorulmuş sevdiğim, uykuya dalmış.
Burcu burcu, güller gibi kokarmış.
Ben ayrılırmıyım , sıtkı sözlümden.

Bağ yolunu, üzerlikler bürümüş.
Erken kalkıp, sap çekmeye yürümüş.
Şu köyün içinde, yârim birimiş.
Ben senden güzeli, nerde bulurum.

Geceleri, uykusuzluk öldürür.
Sevda ateşi de, seni soldurur.
Gönlümden gül sunsam, seni güldürür.
Derdini dökersen, derman olurum.

Kudretten sürmeli, gözler hâreli.
Yine hüzünlenmiş, gönlü yâreli.
Beşibirlik, şavk veriyor tuğralı.
Senden ayrılırsam, ölümdür bana.

Aleyçikte yayık yayar, yağ olur.
Tatlı dilden süzülenler, bal olur.
Bakışların, şu gönlümde gül olur.
Görmez oldum seni, zulümdür bana.

Yüce Mevlâm seni, öğmüş yaratmış.
Deli gönlüm beni, sende aratmış.
Sevdâ salıp, sineleri karartmış.
Gurbetin yolları, zor gelir bana.

Güz gelipte, düğün dernek kurulsa.
Herkes sevdiğini, alsa sarılsa.
Yanan yürek, murad alıp durulsa.
Seni alamazsam, ar gelir bana.