Söküldü Şarkılar Sazların Perdesinden (uyumayan Şehir)

Dün gece uyumadı
Zift karanlığına soyunmadı
Sevdaları durulmadı
---------Bu yalnız Bu metruk şehir


Öbeğinde koca bir boşluk
Ödemeliğine lafabaz koca bir hiçlikle
Öylece kaldı



Dün gece kuşları ötünmedi
Sevgilere dövünmedi
Bu mahşeri
Bu abaza kisvesi şehir



Sokağı ezberledi gidişine insanları
Her kör balçığında inledi sevda iliğinde
Terenümlü içli şarkılar
Söküldü sazların perdesinden
Bir beden halayık zincirlere vuruldu
Bir kadın gölgesi perçeminden söküldü
Yoz duvarlara gömüldü bu kahırlı şehir



Bu gece karanlığını yüreğime ziftledi
Selvi bir beden endamla kaldırımında yürüdü
Şehla bakışlı bir kadın
Yüreğime örüldü
Atarken adımlarını nisan yağmurlarında
Sanki bahar coşkusu
Bu cansız bedendeki gönül
Bin kere aşık olmuştu
İnadına hayasızlığa kudurmuştu bu şehir



Bu gece sevdalıklar benlikte konakladı
Nöbetine kurumladım şakayık güzelliklere
Kül tablalarına kaçıncı dumanları tütsüleyişim
Göğe savurkanlıkla kaçıncı kadehe çöreklenişim
Tuzuna bandırıp ekmeğimi
Kaçıncı suzuzlukla çeşmelere ağzımı dayayışım
Bu gece sahralığa
Gebe bıraktı bu şehir