Sol Yanım Acıyor..

Yıldızlı geceleri özlüyorum...
Hani ay ışığının yüzüne vurduğu,
Yıldızların buradayım dercesine,
Parıl parıl parladığı günleri..

Gece karanlıktır,sessizdir,yalnızlıktır..
Ya ruh gece gibi olursa?
Ya ruhun gündüzü olmazsa
Ve karanlığında tek bir yıldız yoksa?

O zaman ne olur?
O zaman..
Karanlıkta kalır düşünceler,
Zorluklarla diri tuttuğun kelimelerin,
Birer buz kütlesine döner.
Gece,gözlerini örter
Yalnız karanlıkta bir hayal vardır,
Ruhun da ardından gider..

Hatta..

Koşar,o hayale doğru..
Ama bir türlü yakalıyamaz!
Yorulur,düşer ruh o zaman..
Öyle yorgun düşer ki,
Rahatlamak için bile ağlayamaz..

Yıldızı yoktur o kararmış ruhun!
Diri tutacağı,mutlu edeceği yoktur..
En çok buna canın yanar,
Yıldızı ister ve dilersin,
Ümitsizce ama derinden..

Bilirsin;belki de bir zamanlar,
Senin de..
Senin de yıldızların vardı!
Ama bir bir gökyüzünden kaydı..

Şimdi ise..
Karanlıklar içinde kaybolmuş,
Zorluklarla diri tutmak için çabaladığım,
Kalbim...
Sol yanım acıyor..
Yanıyor...