Solo Bir Konçerto

dün artığı bir gündü işte
cebimdeki ellerim küçüktü
dünya da
yürüdüm ayaklarımla birlikte
ikindi rengi şehirde
iki yalnız hırka almıştım yanıma
bir üşüyen olur diye
düğmesiz bir gömleğin
en deli fikriyle

kaç yalnızlık giyebilirdi ki insan üzerine

gelişi güzel biriyle
ayrı köşelerde deniz seyrettik
bayrakları yarıya inmiş iskelede
kimliksizdik ikimizde
o pembeydi
ben mavi
ayrı ayrılıkları nüfusumuza geçirdik
bitti...
duygularımız çarpmadı birbirine
öldürülmüş çiçekler satan ,
kadın şahitti

solo bir konçerto yaylanıyordu kıyıda

güzden dönmüş bir kıştı
toprak kumraldı
yapraklar sonradan olma sarışın
oysa bir yeşili
bir de yavru ağzını severdim ben
hüzün şirpençeydi
bütün renkleri kopardım tuvallerden
bir çığır bulsam çıkardım,
boş bulunsa dünyam
zamansızdı
birer boşluk bıraktım kendimle arama
h/içime zaman sızdı

günahkardım...günah benden gitti


suadiyearalıkikibinonyedi
Demir Mutlugil