Soluk Bir Kahkaha

Yanlış bir sabaha
Merhaba dedi yüzüm

Daha ten yüzü görmeden...





Yıkanırken taraça kuşları gün kırpıntılarında
Kıskandı günsoylu erguvan dökünleri
Güldü alacakaranlık z/amanlara


Ferman dedi sevda müezzinleri
Boynumda sen öpüşleriyle
Asıldım sabah salasına


S/akladı şehir yalnızlığını
İnceden bir fasıl biçti geceyi
Şehadetini kutsadı muhabbetler

Umarsız bir soluk s/aldı oya çiçekleri...


Esir düştü gün boyu söylemler
Alazlandı sen sürüyüşleri kuşluk devirlerinde
Sürçtü kaldırımların dili
Sildi gece aftozun kanını
Güne haram kılındı laternalar


Yüksek topuklarıyla yırttı sessizliği k/adın
Bir hovarda topladı süprüntüleri
Sortilerinde kürendi jargonlar
Yarına ç/alındı bulvar çıkışları
Façasına sığındı sırım zanlı korkular
Puslu bir tanın erketesinden
Soluk bir kahkaha turladı geceyi

Gün b/aktı gözlerimden...