Soluk Düş ve Yeşil Ceket

Tepkilerden doğdum yeniden
Güneşin sararttığı tenimden
oksitlenmiş görünen bedenimi feda edip
sürdüm labirent dolu geleceğime

yaşamın içinde bir gül biter
bülbülsüzdür, feryat figan eder
huzur kendini kuzguna teslim etmiş
beklesin ki kalmasın leş bile
geçmişinden...

İçkinin olmadığı sofra hangisi
dökülürken sözlerim bir kadehe
hangi lafazan çarptı kadehi yerden yere
ve tam da susamışken...

Bitkinlik, aslında olgunluktur
Ve telin en sert çaldığı sıra
şimşeksi bir aydınlanma yaşarsın
ve uyandığın an
kimbilir kaç kere söz verdin öleceğine...

ne duruyorsun kaz köstebekleri
yuvası yeryüzüdür
artık onlar da gün ışığını yaşasınlar
rüzgarı yakaladığında kur bir pazar
pazarla...

ve...
bir yeşil ceket giydi çocuk
arkadaşı içerledi
akıyordu gözlerinden grimsi gülümsemeleri
talan oldu sonra
kol kola yürüdü
yeşil ceketli ve gözü yaşlı çocuk
ortalamasına bir birliktelik
işte böyle başlıyordu
kimse bilmeseydi....