Son

Kader anlıma yazılan gün
Hangi göz vuracak beni kalbimde
Mavi gök yüzü parlıyan yıldız güneşin ardından ağlar
Son bir kibrit çüpü yetrdi bedeni yakmak için

Güneş doğacak yağan yağmurun ardında
Gök kuşağın yedi rengi gözümde karışık
Ağlamam yeminliyim gülgenin ardında
Son bir göz yaşı kaldı günül pınarda

Gelme mavi korkarım yüzmekten
Yelken açtım toz pembe hayalere
Her vurduğum kazma kara elmasa
Bulamadım yoktun karanlıktı dönyam
Son bir kürek toprak kaldı gümlmeme

Al kanımı avuc avuc iç kana kana
Doyamasın sevda daha çok sol yanımda
Tadı yok dersin gider bir enayi var gidin kan çok onda
Son bir damla yeter sevmeyi bileni sevmek için

Yeşili sevmiyenmi var
Görmedinmi daha meyvler olgunlaşmadan koparan çok insan var
Batar dikeni yetişmemiş incası koparmak
Bitmek tükenmek bilmyen içimdeki ateş
Son bir kıvılcım yeter yeşili yakmak için

Aldırmasın seni seveni
Divane edersin kendin dünersin deyirmen taşı gibi
Ağlayan bulut olmasa sen dünmesin
Son bir bakış yeter ölmeme

Mavisin yerde gökte gelemem pişinde
Ela güneşin yansıması korkarım yakar beni
Kara kumür yıkıldı östüme gürnmeden
Son bakışım yeşil gözlere

Çürümüş solyanım kalmamış ilacım
Gök kuşağı yedi renk karışık gözümde
Başına taç deyil günülden sevsen yeter
Sonsuzluğa beraber güneşin doğüşünu izlemeye bir bakış yeter