Son Bulsun - 1

acılarım...
acıların...
ölüme kuşanırken
ölümse ben oldum acıyan yaram
ölümü satıyorum karanlığın ufkuna

özgür yarınlar için
şimdi kalkan yürekler yürüdü
çığlığı zan altında

yürü
zılgıt halaylarına
gülüşüne zincir sar ölüm kurtulsun
acıyan gülüşlere

celladin yüreği iki yüzlü
yüzü iki parça damlar tarihin çöpüne

uyansın dirençli yürekler
güne sabah güneşi doğmasa da doğar
elbette doğar bir gün

durun zaman kayıyor geç kalmadan
düşünenler vardır ölümde olsa yarına

ölüm haykırdı
ben ölümle boğuşurken sen yarınlara uçan canlar
düş ölüm denizine

biter zülüm
biter köhnemiş ziyan olmuş insanlığın varlığında
elbet bir gün
davul zurnalarla son gelinliğim beyaz ölüm haykıracak
ölümün gülüşlerine...

haydı ölüm konuş
benimle
konuş ki !
yarınlar sevinç bulsun tarihe yazılan anılar

sabah olmuyor
karanlığın ölümüne dayan
ölüm orucu varsa denize k/akan

bir sevda olsun
yarınlı güne güneşli sabahlar doğsun diyarlara

ölümün sesi çığlık
asılmış duvarlar karalanmış düşler

karalı lekeli kirli ruhlar utansın
yarın geç olacak
susun susun...!