Son Dakikalar

Nabız normalin altında,
Gözlerim kayıyor
Bir ışık var,ama neyin nesi bilemiyorum
Galiba ölüyorum.

Hiç de film şeritleri yok gözümün önünde
Tünel var ama hızlıca çıktım bu karanlıktan
Seni düşündüm en kolayı buydu çünkü,
Çünkü ne zaman kapasam gözlerimi sen geliyorsun aklıma

Hafif bir yorgunluk
Biraz da sakinlik hoş tabiki
Uyuştu kalbim sanırım durmak üzere
Yazdığım ilk ve son kitabıma varamıyacak bu beden anladım

Şu an uyuştu iki kolum
Ayak parmaklarım uzunca zaman yok oldu
Ha dur bi dakika aslında seni seviyormuşum ben
Galiba sona yaklaşınca böyle oluyor insan

Yanıyormuş bedenim,
Bile bile yakmışlar
Yanmıştım kokuyordum
Yanık kokusuydu

Ölmek sana yakışmadı
Bana da yakışmadı
Ölüm ölüme çok yakıştı
Yaşamak aslında şişe içinde denize atılmış mektup gibiydi.

Son dakikalarım bu aralar
Deniz mi olsam, şişe mi, yoksa mektup mu ya da o mektubu yollayan mı?
Son dakikalarım bu aralar, neden hiç ışık yok
Oysa öyle derlerdi "bir ışık var"

Doğru ölmek bana yakışmadı
Sana da yakışmadı
Ölüm ölüme çok yakıştı
Ölmek aslında şişe içinde denize atılmış mektup gibiydi, fakat şişenin ağzı açık bırakılarak.

Nabız yok, ışık da yok
Ama biliyorsun öldüğünü
Sanırım son nefes bu olsa gerek
Işık yok ses yok
Sadece sen varsın bu son dakikalarda