Son Dans

Son adımlarını attığımız dansın,
Ertesi sabahı berrak uyandım güne.
Olan oldu diyebiliyor muyduk?
Yeni mi başlattık yoksa ?

Tutku, aşk, öfke , nefret, özlem
Kaybediş ve fark edişlerle beraber gidip geldiler.
Tenin uzaktan nüfus etti tenime.
Son öpücüğünü verdi dudakların.

Şimdi öylesine rahatım ki,
Gün, ben olmadan başlamıyor sanki.
Kaç kaybediş kazandırdı seni aşkıma ?
Yoksa temelli gidişin mi geri getirdi ruhumu bana?

Karmaşıklar içinde yüzüyor düşüncelerim
Yudum yudum içiyorum sessizlik şarabından.
Kalabalıklar arasında sanki bir tek biz varmışcasına,
Son şehvetli adımlarımızı attık inadımızdan..

Müzik bizim için çalıyor,
Sözler bizim için söyleniyor,
Adımlarımızla ellerimiz,
Ritmik bir şekilde uzaklaşıyor,

Bedenlerimiz edepsizce sevişiyordu
Aslında hiç birbirine değmeden...

Gecenin karanlığında,
Biz aydınlattık aşkımızla,
İnsanların dans etmekten korktuğu,
Aşkı şehit verdiği dünyayı.

Dün gece, çaresiz taht kurdu gidişim
Bilmeden senin kalbinde.
Farkında olmadığın, kabullenmek istemeyeceğin
Bir yalnızlık hapsi var şuan benliğinde.

Şimdi seni sonsuza dek,
Ebedi, yalnız adımlara makhum ederek,
Geri yalpalanmadan ayaklarım,
Gidiyorum ve kafam rahat....

Reddetti beynim,
Bizi ve senin bitmek bilmeyen,
"Tek" olma hırsını.
Mutluluğa bir adım kala yürüyorum...



Ya da ikimiz de biliyoruz,
Ben sadece kendimi kandırıyorum....