Son Fesleğen

Bir sabah çayıydı seni bana getiren,
Nazlı bir şekerde,
Erimeyi unutmuş duygularımla; dimdik
Karşındayım işte...

Umut bezeli yarınlar hayali,
Ve hep ?bir araban olsun' istekleri.
Şimdi bir fesleğenim var, kök salmış
Sana verebileceğim bir şey yok!
Son bir fesleğenim var can çekişen
Bir koklayıp bin öper misin dudaklarımı?
Bir bakıp, bir âşık olur musun sözlerime...

Son fesleğen kokusu ellerinde,
Değer mi ince parmakların
Yıkamayı unuttuğum yüzüme...