Son Gemiyi Kaçırsamda...

Ardından gittim benden kaçıp gittiğin o şehre,
Bulmalıydım seni, görmeliydim uzaktan bile olsa...
Ben, ancak seninde yaşadığın şehirde mutlu olabilirdim ve dünyada,

Günlerce, aylarca, beklide yıllarca aradım seni, caddelerde sokaklarda,
Her siyah saçlı gördüğümde ardından koştum heyecanlanarak,
sonunda hayal kırıklığına uğrasam da,

Pastanelerin önünden geçerken, umutla bakıyordum oturanlara,
sonra başımı öne eğerek uzaklaşıyordum içim burkularak,

Otururken denizin kenarındaki bankta, martıları seyrederdim bıkmadan,
Seni bana getirsinler diye dua ederdim yorulmadan,

Sonra istemesen de olsa uykuya dalardım o bankta,
Kahrolurdum uyandığımda, ya ben uyurken o buradan geçtiyse,
ve ben unu görme şansını kaçırdımsa...

Kaçırırdım hep, limandaki o son gemiyi,
Nasıl gidebilirdim senide almadan yanımda,



Görseydim seni, bilseydim bu şehirde yaşadığını,
Yaşadığın havada soluk aldığımı,
Kendimi bu kadar harap etmez... hayata küsmezdim.

Ve bıraktım yorgun bedenimi, mavi suların akıntısına,
Gidiyordum bu şehirden ve de dünyadan,
Son gemiyi kaçırsam da...