Son Hatiram

Son Hatiram


Senden kalan son hatiramdi
kitaplarin arasinda sakladigim
kurumus beyaz bir karanfil.
Bir de resmin vardi
geceleri opup kokladigim,
bakmaya doyamadigim...
Arkasinda klasik bir yazi:
Seven baktikca beni ansin,
sevmeyen eline almasin!

Seninle yollarimiz ayrilali cok oldu
ama hala sana olan hislerim dolu dolu
Andikca ismini kalbim bir baska cirpiyor.
Hic dilim varip diyemedim o iki kelimeyi,
senin yaninda heyecandan zaten konusamazdim ki...
Simdi kendi kendime soyliyorum,
artik rahatca soyliyebiliyorum,
Seni cok ama cok seviyorum...
Resmini elimden zaten birakmiyorum..
Seni anilarimdan silip atamiyorum...

Yine gunlerden bir gun,okul donusu
kitaplarin arasinda karanfili aradim,
aradim ama bi daha hic bulamadim...
Sayfalari tek tek karistirdim,
ne resmin vardi ne beyaz karanfil...
Goz gormeyince gonul katlanirmis...
Annem ikisinide almis,atmis,yoketmis...

Bogazim dugumlendi bir anda,
akiverdi gozlerimden yaslar'da
diyemedim neden,neden...
Ben onu cok sevdim,
son hatiramdi beyaz karanfili,
tek resmiydi o eski resim...
Belki o tek gercek sevgiydi...diyemedim
Diyemedim...