Son Hece Umut

Gecenin sisli yüzünün arkasına gizlenmiş bir ben var bu şehirde.
Aydınlığın gözbebeğinde karanlığa karışmış bir ben...
Tüm geçmişim, mazimin nefesinde...
Kar mı yağıyor nedir ?
Bir tek yalnız kalan o adam benim ben...

Terk ediyorsa senide umutların arkandan gülüşerek.
Som altın diye saydığın onurun çiğneniyorsa karanlık sokaklarda.
Mum alevinin başında aydınlatıyorsan yüreğini soğuk ayazda.
Kar yağsa da fark etmez, yitirir soluğun kendini bu boş hayatta.

Ölümü terkedilmiş mısralarda arayan bir ben var bu şiirde.
Köhne hayata saplanmış yorgunluğumu dirilten bir ben...
Yalvarırcasına yalvarıyor sesim soluğum Azrail?e inat son fiilimde...
Kar mı yağıyor nedir?
Eriyen köpük köpük yüreğin sahibi benim ben...

Eğer söyletiyorsa sana da tüm acısıyla özlüyorum diye yürek,
Birde tepesinde göğün ızdırap duvarına çakılı kalıyorsa ruhun...
Elin cebinde, bazen belinde, bazen sol göğsünün tam üstünde,
Umutlarım döner diye bekleme, gelmez ebedi harabede kalan umudun.

Son sözüme bir çivi gibi çaktım özümü....
Gel ey hak..
Al bu canımı sana aciz yalvarıyor..
Güldür soluk yüzümü...