Son Mürit

sen orda bilmezken
adına günler ithaf ettiğimi
ben hala unutmak için
med-cezirler yaşıyorum
ellerim koynuma kapanmışken
ışığa sığınıyorum
yokluğuna günah çıkarıyor
ayazda titreyişlerim
deniz biriktiriyorum senin için
tükeniyor gözlerim



yeni perdeler açılıyor sana
bense yoruldum
birikmiş ödünç soluklarım var
vazgeçtim haberim bekleniyor
küsüyor zamanın geçmiş dili
unutuşların benim bitişime
aşk kaybediyor
ben tiyatrosu son sahnesinde



çakılıyor çivilerim
ölüme geriliyor aşka aç bedenim
aşk kaybediyor
bir din daha bitiyor