Son Niyaz

kaç bedenden olmuşmuşsun sen
istiflerin gece vakti mi mayalanır
ve saatler kurulup
zembereksiz mi ayarlanır
şiir perisi yalancıdır
inanma gecenin karanlığına
günahları damıtma vakti
kalıcıdır.
ve dağıtma vakti
bedenden bedene
al bir tane
bu sorunsuz
ve
kırılgan değil
kabul etmiyor şairi
şiiri
isyankar
asi de üstelik
kovulmuş kendi ceninden
işin piri değil
gördüğü en son mutlu son
yazlık sinema filmleri
tahta iskemleleri satılmış
ya da
yakılmış olsa da
tahtını bekleyen kral değildir o serseri
halbilmez bayan saka
acıtma canımı bu kez
yaşlanıyorum
katlanamıyorum
red edilişlere değil
"evet"deyişlere
bak
ağaçlar soyunuyor bir bir
giyinmek nereye kadar
gelmiş ama farkında bile değil
çıplak şimdi sonbahar
neden hüzünleniyorsunuz kaçkın ışıklar
sizi kutuplarda bekleyenler bile var
uzunca bir süre şenlik vakti idi
harala gürele
korktu,kaçtı gitti
ilkbahar.
kala kala kaldı ıssız bir kış
ve yenilenmiş hüzün
sizin hala neden korkularınız var
sebep nedir neden yeriniz yine dar
çıplakken daha bir güzel kaplıyorsunuz
en uzun tren sürülerini
birilerini de daha fazla sevmez mi
güzün.
hep ayrılık mı olmalı ilk seans
atılmayan adım belki de ilk şans
adını şu an ben uydurdum
bu son yaz
hadi
hadi aşk
öldür beni
öldüreyim seni
bu son
niyaz..



eylül2011
kundu/antalya