Son Oyun

Neden dağları yeşermez,
Dereleri, nehirleri bu kadar sert akar?
Yatakları neden genişletilmez,
Arıtılmaz mı hiç kirlenen su;
Sevgi , saygı, hoşgörü yerine,
Neden sürekli kan ve kin kokar oldu bu topraklar?
Neden bir türlü soğumaz ısınan sular?
Memleket de olup bitene akıl sır ermez.

Neden şehirlerinde güvercinlerinin en güzelleri lime lime edilir teker teker,
Gün gelir dağılır hüzün ,kalkar yüreklerden.;
Durulur mu ya kin,
Bir gün durur mu akan bu kan, bu irin?
Ve ölü güvercinler uçabilir mi bir daha özgürlüğe?


Kim yazdı bu senaryoyu,
Kaçımız başrolde oynar,
Kaçımız yardımcı oyuncu?
Yoksa başka bir oyun mu kuruldu;
Herkes ve her şey bir piyon mu görülür bu ülkede...

Bu mekan büyük,
Kaç oyuna yeter bilinmez; ama oynanmayacak oyun yok,
Ve oyuncu da o kadar çook...

Daha önce yazlık kışlıktı sinemalar,
Ve ne oyunlar, ne filimler izledik biz.
Hayali yoran oyunlar.
Aşklar,aşıklar,
Bol acılı sahneler,
Ne ayrılıklar ne kavuşmalar,
Ve korkunç ölümler.
Gözyaşları çok sulamıştır bu toprağı,
Ve çok yaşanmış mucizevî olaylar,
Kazınmıştır hafızalara unutulmaz anlar,
Destanlar memleketidir Anadolu,
Öyle fidanlar gibi yavaş yavaş büyümez
Yerden birdenbire biter,
Adeta fışkırır bu topraklardan kahramanlar.
Ve doğumlar
Sancılı doğumlar,
Hep nur topu gibi bir bebekle yüzü gülmüştür insanlarımın.

Hep ,ama hep mutlu sonla biter bizim filimler.
Olmadı makinist filmi keser,
Bir parça,girer filme,
Kiminin ağzının suyu akar,
Kiminin yüzü kızarır!
Hep öfkelidir bizim seyirci,
Ve hep bağırır 'makinist makinist!..'