Son Rüzgar

Sevimli bir kız çocuğu yalnızlık,
Ve arada hüzünlü,
Küçük oyuncaklar,kırılıyor hayalleri ile birlikte,
Hissetmek için çırpınan sevgi,
Oda şimdi sırtını dönüyor,
Belki bir yağmur damlası,
Neden düştüğünü bilmiyor,
Ama toprakta buluyor kendini.
Yada düşünüyorum ,
Gül yaşadımı kırmızı geleceği,
Gelincik umutsuzca yürürken bildimi,
Kurt son nefesini veriyor.
Ve düşünüyorum,
Güneş gerçekten doğuyormu,
Doğması gerekiyorsa,
Bunu gerçekten iyi yapıyor.