Son Sabah

Gidiyorum

Uyandığında ceketim olmayacak portmantoda

Birde şalını alacağım gardroptan

Herşeyi unutacağım 

Bir tek kokunu alacağım

Bir de küçük bı fotoğraf iyi günlerimizden kalan

Her iyi şeyin sonu vardır 

İşte o son bu olsa gerek

İlla ölmek 

Ruhunuzun çekilmesi değilmiş bedeninden

Onu anladım 

Ve bir kere ölmek yokmuş

Masal gibi

Dirilip her güneşte her saniye o ayrılık acısı sarılırmış boğazına insanın

Her an öldürürmüş seni

Günahkarım

Af dilemeyeceğim

Yaşadığım her an boşa yaşanmadı

Şimdi yokluğumda 

Sende düşün 

Daha ne kadar eziyet edebilirsin bana

Günaydın demeyecek Ufuk sana