Son Şehir

bu vakit,
ıssızlığın tam ortasıdır.

O,
içindeki ağrıdan ötürü kaçakken,
ve mesken tuttuğu onca şehirde,
uzak diyarın yabancısı olup,
seni sormuşken şehrin ayanına.
sevdanın,son sabahında,
gözünü düşürüp seher vakitlerinde,
koca bir ülkenin,
tozu dumana katılmış topraklarında,
başka bir şehir kalmamıştı artık.


Leyla,
gidecek yer bırakmadın bana...


Sen,
elveda dediğinde,
O aşık,
geceden kalma ağrılarını,
idam sabahına hazırlamıştı.
hatırla!
bu ayrılığın son şehriydi,
gün henüz dönmüştü,sabahtı.
gök kubbe alaca bulut,yağmur vardı,
o cellat ki,
son dileğine vurduğunda tekmeyi,
kıldan ince bir boyun,
ardından baktığı gibi bükük,
gözleri faltaşı,
alaca ve ıslaktı,
son kez gözlerine takılıp,
asılı kaldı;.