Son Sığınak

Yollara vurdu kendini
kaldıramlarda dolaştı
kırlara uzandı
olmadı
deniz çağırdı birden
sahiller kum güneş
sere serpe uzandı
biraz daha kavruldu derisi gibi
kalbi de
gel geç kırılganlıklar
tüy telaşında ayrılıklar
bağbozumu tadında
hüzünlü şarkılar
dolandı diline
aşiyan misali evinin yolunu tuttu
su kahve derken
parmaklar tuşlara dokundu
evet işte hayat
burada dedi
ben kendimle
burda buluşuyorum
sığınağım
yorgun ruhumun dinlencesi
dünyayı seyre daldığım
sihirli ayna....