Son Söz

Kaybedişlerde gizlidir duygularımız
Sır olmanın ağırlığı çöker yüreklere
Belki laf yapar ağzın ama
Söz konusu kaybedişler ise
Durursun onu gördüğünde
Nefesin kesilir...

Aslında gerçeklerle alakası yoktur
Soyut gelir çoğu zaman fakat
Sevdiğinin elleri ellerine değmediğinde
Anlarsın;
Soyutluğun somutsuzluğa dönüşünü...

Sözlerimin ağırlığı acıttı galiba seni
Affetmeni isteyemem çünkü
Affetme ihtimalinin gerçekleşmesi ürkütür beni
Yokluğunun boş bakışlarıma yansımasına,
Olamayışının dertli yüzüne,
Senin doldurduğun
Ama şimdilerde
Yerini üşümelerin aldığı kavramlara
Alışmaktayım...

Dertleşmenin ve ya iki kelam etmenin
İsmin gibi güzel yüzüne bakmanın
Çocukça neşesini özledim...
Ama seninde söylediğin gerçeklere
Sırt çeviremem
Yani gururumu çiğneyemem artık
Ben son sözümü bıraktım o masada
Ne yüzüm yüzüne değsin bundan böyle
Ne de senli hayallerin buluşma noktası
Ansızın gelen hüzünlerde çalsın kapımı!

Sana son sözüm;
Allahın selameti başına olsun
Hüzünler tanımasın nur, cemalini
Kendine iyi bak...