Son Söz

Baharımın çeyrek ayında hüzün,
Hazana uğramış bir dal gibiyim;
Gelin, beni benle birlikte gezin,
Lodosta kaybolmuş sandal gibiyim;


Aynada ki gölgem neden ağlarsın,
Sende mi geçmişi dünü ararsın...


Hayaller, ümitler ve pembe düşler,
Hepsi kopan çığın altında kaldı;
Umut ipliklerim yalanı işler,
Hergün biraz daha ufkum daraldı;


Ben, derde yolcuyum; dert, bende hancı;
Ölene dek dinmez bu garip sancı...


Duygular; yaralı gönlümde nasır,
Beynimi deliyor yıldırım gibi..
Bağrım; sahte dostlar altında hasır,
Her gelen çigniyor kaldırım gibi;


İndir kepengini dünyaya gözüm,
Dost mu; ALLAH yeter, budur son sözüm...




11ŞUBAT1999