Son Söz Hakkım Boş Versene

‘Yürek; yüreğe iken ayaklanır
Bir nefesle renklerin cümlesi yankılanır...'

Üzgünüm...
Kayboldum yine buzz gibi şoktayım
Sanırsın pamuk prenses yedi cüceler
Sorgu sual ettiğim muteber

Unuttum, neredeyim ki;
Trenin yine acı sireni çalıyor
Yorgun bir gözyaşı ilişiyor

Tarifsiz klavyemde nem hane deyim
Yazdıklarım kurda kuşa yem oluyor
Ürkütmese

Ah gecenin sisi demedim mi?
Artık yoruldum şikayet dinlemekten
Sana diyorum gün kurusu
İçime çekemezken
Acısı azalır mı usum kavgalı
Gülsem marazlı o da olmuyor

Çoğunlukla kalabalık
Yalan/yanlış sevişmede
Eğreti bir perdenin arkasında
Sormaktan korkan bir yosma
Anla kimim kimsem sen dedikçe
Hep mi adressiz bildik sokağındayız

‘Bende kayboldum!' diye bağırsam
Dudaklarım nakarat gibi hüzzamı taşır mı
Dağınıklığı toplamak isterken ya avuçlarım

'Sevda suçlusu' deyip binlerce tasayla nasıl yaşanır

Üstelik bitmedi ya şu kahrolası mevsimler
Nereye gitsem
Biri çıksa ya karşıma öğretse filvaki

Yaşanacaksa gelmeyen şubat olsun
Satırlarım iadesiz taahhütlü
Susarak
Yutkunarak üzerimde yokmuş gibi vebali

Bilmesem evvelini
Bu yalan dünyanın gün doğumu
Kucağında delik deşik gamkeşliğin

Gözler bari okşasa Dolunay'ı
O günden beri kirpiklerde asılı
Boş versene
Nehrin yatağında darlanmaktayım

Olsa ya şimdi bir can
Omurgalarda serserice dokunan
Beni zihnen ve ruhen mükemmelleştiren
Az da olsa bir omuz başı

Ah anla beni esmer güncem
Aklımdan geçenleri böyle döküverdim

Vurgulu sevdanın gelişi düş kurdurur
Gidişine dayanamaz
Hele ki bir dostunun
Düşünme melekesini kaybettirdiyse

Daha ne kadar dürüst ve açık olmalı
Off.
Sancı içinde bak ki çıplak beden
Hüzünlere daldı bir mısra düştü
Ki ne düştü koca bir şiir
Gizli tanıklığını yaptı
Son söz hakkımı da aldı

Yüreğim ki Medcezir
Dolaşıyor düşlerimde
Yoksa bende aşktan habersiz
Bir zaman diliminin eşiğinde miyim?

‘Neredeysen çık gel fena özledim...'