Son Söz Üm

Son sözün bu mu? Demistin evet son sozum bu dedim
Yüreğim sessiz cığlıklar atarken sana dur gitme diyemedim
Cünkü sen canevimden yıkmıstın beni, ardına bıle bakmadan gittin,
Sana nasıl gitme kal diyebilirdim...

Ben sensiz bir omrü hayal bile edemezken,
Aldıgım her nefeste seni sayırlarken,
Yanımdayken bile seni özlerken, dokunmaya bile kıyamazken,
Sen, sen askımı yakıp beni karanlık bir bosluga bırakıp gittin,
Gidişin öyle acımasızcaydı ki, hıckımse goremedı ıcımde kopan fırtınayı...
Sessiz cıglıklar içinde boguldumda bagıramadım, kımse duyamazdı ki,

Hayat uzerıme yıkıldı sanki, askımın enkazı altında kaldım,
Bı ruyadaydım artık sanki, ne yasamamın anlamı vardı nede mutluluugun..
Kendimi oyle bır bosluga bırakmısımki hıcbısey hıssetmıyordum artık
Acı cekmek, ozlemek, hatıralarımın arasında kaybolmak mutlulugum olmustu

Hani hatırlıtyor musun bırgun bana seni seviyorum demistin.
Bende sana ben seni sevmiyorum diye takılmıstım hani,
Biran durdun ve guldun senmi beni sevmiyorsun, sen bana tapıyorsun demıstın..
Evet sevdiğim ben , seni taparcasına sevmiştim oyleyse neden nasıl bırakıp gittin..

Askerdeydin gunlerim seni özlemekle hep seni dusunmekle gecerdi
Nobetlerınde bıle gece gunduz bırakmazdım seni, bu gece nobetım var sakın uyuma derdın
Sen orda nobet tutarken bende senınle nobet tutardım dayanamazdım seni yalnız bırakmaya...
Ekmegim, suyum, aldıgım nefesim, kısacası yasama sebebımdın
Ama anladımki hersey gibi askımızda yalanmıs, bu kadar kolaymıs gitmek
Sana bır vermıstım hatırlıyomusun bılmem
Senden baskasını asla sevemem!...
Simdi yıllar oldu sen canımın bı parcasını koparıp gittiğinden beri..
Ne olursa olsun asla unutmayacagım,
Ne sana olan askımı, sevdamı,
Ne de beni ardına bakmadan bırakıp gittiğin gunu...