Son Veda/m

Ey aşk!
heybemde sana dair bütün kelimeleri harcadım.
Fukara bir dildir şimdi bütün mal varlığım.
İşgal edilen gönül şehrimden yükselen intizarım.
Sana yer yüzünü kaplayan göz yaşlarım.
İhanet pusularına düşen nefesi kesilmiş feryadım.
Sanadır bu son veda/m.

Bilir misin?
Nasıl sükut eder sermayesiz diller?
İçli ve en hüzünlü şiirleri yüreğe defnederken,
Bir şair nasıl ölür bilir misin?



Sen cümlesiz kalmış/ İmgesiz bir şair/ gördün mü hiç?



Bilir misin vurulup düşerken,
Öldüğünü bile bilmeden,
Ölü taklidi yapan aşığın utancını ?

Söylesem gemileri nasıl yaktığımı?
Ve bir aşk çağını, nasıl yıkarak kapattığımı?
İnanır mısın?

Bilirim!
Anlatamam sana
Suyun ateşte nasıl yandığını
Ve.. Ölür bir şair
yorgun
kapanır çağ
unutulur sevda mecnunun yandığı çölde...






_______________________________yorgunkalem...