Sona Doğru

pencere buğulu,kurnaz yağmur damlası camlarda.
bir kadeh şarabın içinde yarin kırmızı dudakları,
bir gül bahçesini andırıyor,al pembeli yanakları,
ocakta ateş duman kıvrım kıvrım yayılmış,
akşamdan kalmış sarhoş kafa ayılmış,
gönül kadehlerde olmuş can mesti,
her yudumda içine çekmiş meşki,
sanki bir köşede unutmuş aşkı,
amansız ve zalim dönmekte ,
rüzğarsız,feleğin dişlili çarkı,
düşün,hiçbirşey yok farklı,
zaman ,saat.gün.yıl aynı.
kimbilir sona ne kaldı.
belki bir cümle,
yada bir nefes,
kısık bir ses,
bir soluk,
bir solu,
bir su,
bir s.
....