Sonbahar

Oysa ben eylül olmuşum.
Yapraklarım dökülüyor yavaş yavaş.
Adım sonbahar.
Yolum yalnızlık...
Ayrı iki geminin, aynı iki yolcusuyuz seninle.
Bavullara sıkıştırılmış ayrılık.
Cebimizde özlem
Gözlerde anılar
Nereye gider bu sensiz yıllar ?


Yine penceremde eylül.
Ayrılığın habercisi düşen yapraklar.
Sen miydin saçlarımı okşayan rüzgâr.
Bak yalnızım
Bak ellerim soğuk.
Neden geldin sonbahar.?


Bir günaydın istiyorum şimdi solumdan.
Birşey söyle kulaklarıma hiç konuşmadan.
En çokta dudaklarını sevmiştim,
Gölgeli bir akşamda ismimi söylerken.
Küçücük ellerinde
Bir akşam üstü serinliği.
Tanıyorum seni tanıyorum
Adın sonbahar...


Gülüşlerimiz kaldı şimdi bir çam ağacının altında.
Bu yağmurlar
Bu toprak kokusu
Bu eylül
Birde bırakıp gittiğin bu ıslak şehir...
Her yer sen dolu şimdi.
Düşen her yaprağa adını veriyorum.
Uzanıp elini tutamadığım
Seslenip sesimi duyuramadığım bir yerdesin şimdi.
Adın ayrılık.
Adım sonbahar...


Şimdi yoksun,
Yağmurlara astım yalnızlığımı
O evin eskimiş çatısına.
Her cemre vakti bir şiir kurban ettim sana.
Yavaş yavaş ıslandım
Damla damla yağdı üzerime yalnızlığın.
Biraz gözyaşı kattım, paylaştım.
Titreyen dizlerim,
Kanlanmış bakışlarımla sana şiirler yazdım.
İliklerimde tadın
Dudaklarımda adın.
Ben yalnızlık dedim sen yüreğime damladın.