Sonbahar

Bir sonbahar akşamıydı,
Soğuktu dışarısı,
Evde olmama rağmen üşüyordum,
Elimde bir kibrit ateş yakmaya çalıştım,
Yakamadım!Bir daha denedim ama yakamadım,
Bıraktım ve düşünmeye başladım...
Keşke uzun bir ağaç olsaydım,
Çünkü onlar üşümezdi,
Kalın gövdeleriyle soğuğa direnirlerdi,
Yapraklarını dökmüştü ağaçlar,
Gün bitiyordu,
Üşüyordum.
Uyumamak için tuttum kendimi,
Direndim,
Ama nafile,
Yanımdan hafif bir meltem rüzgarı geçti,
Öleceğimi hissettim,
Koştum,koştum,koştum...
Kuytu bir köşe buldum kendimi,
Oturdum hemen,
Isıtmaya çalıştın kendimi,
Gözlerim kaymaya başladı,
Bir an uyumuştum,
Uyuduğumu hissettim,
Yeni bir gün başlıyordu,
Güneş yüzünü gösterdi yeniden,
Gündüzleri dışarı çıkamazdım,
Üstüm başım yırtıktı,
İnsanların bana güleceğinden korkardım,
Çıkamazdım.
Gün bitiyordu,
Güneş tekrar batıyordu,
Her taraf karanlıktı,
Hava soğuktu,
Üşümeye başladım,
Tir tir titriyordum,
Kendimi ısıtmaya çalıştım,
Gözlerim kapanıyordu,
Açık tutamadım,
Uyudum.
Sabaha kadar uyudum,
Ve bir daha uyanamadım,
Birden bir ışık belirdi,
Kortum ama ne fayda,
O ışık,o açılan kapı,
Cennet kapısıydı,
Uyumuştum bir daha da uyanamadım,
O sonbahar akşamında...